محرم در شعر و ادب فارسی/ ۱۴
فیلم | ایهام‌های دوست‌داشتنی سهیل محمودی در شعرهایی برای حبیب بن مظاهر
اسماعیل امینی درباره دو شعر سهیل محمودی که در وصف «حبیب بن مظاهر» است، می‌گوید: «حبیب» در این سروده‌ها، الگویی برای همه رندان عالم و کسانی شده است که دوست داشتنی هستند و انسانیت و جوانمردی مدیون آنهاست.
به گزارش ایکنا؛ اسماعیل امینی، شاعر و پژوهشگر ادبیات آیینی، در چهاردهمین برنامه «محرم در شعر و ادب فارسی» که به ارائه گزیده و گلچینی از سروده‌های عاشورایی و آیینی شاعران کهن و معاصر اختصاص دارد، به بازخوانی شعری از سهیل محمودی پرداخت و نکته‌هایی از آن را بیان کرد که متن آن را در ادامه می‌خوانید:شعری از سهیل محمودی، از شاعران بسیار شناخته شده می‌خوانم. این شعر را از کتاب «سوگند من به نام شماست» انتخاب کردهام. این کتاب چنانچه از اسمش پیداست، شعرهایی درباره خاندان رسول الله(ص) و اهل بیت(ع) است. این شاعر هم از سادات و سلاله پاکان هستند. این شعر «حبیب» نام دارد و درباره حبیب بن مظاهر، یار وفادار امام حسین(ع) است.
می‌‌خواستی نمازت را
با حنجره بعد از ظهر
حسینی بخوانی
یک نفس آمدی
شوریده، دست افشان
پا کوبان، سرزنده
پیرمرد!
حالا قرن‌هاست
به یاد تو که جوانی کرده‌ای
آوازخوان‌های روز و شب
غزلخوان‌های خراباتی وقت و بی‌وقت
داد و بیداد گاه و بی‌گاهشان این است
ای حبیب من!
این شعر، اشاره به این رسم است که؛ در آواز ایرانی، یکی از تحریرهای آزاد خطاب به حبیب است که ای حبیب من. یعنی با همه ایهامی که در آن هست و هر کسی که برای انسان دوست داشتنی و محبوب است، این اشاره را سهیل محمودی دارد که آن اسم، الگویی برای همه رندان عالم شده است و برای کسانی که در خلوت شب برای دل خود می‌خوانند و از همه کسانی که دوست داشتنی هستند و انسانیت و جوانمردی مدیون آنهاست، یاد می‌کنند. به قول دکتر شفیعی کدکنی؛
نام تو را به رمز
رندان سینه چاک نشابور
در لحظه‌های مستی
مستی و راستی
ترجیع‌وار زمزمه کردند
نامت هنوز ورد زبان‌هاست
رندان سینه چاک نشابور
در لحظه‌های مستی
مستی و راستی
ترجیع‌وار زمزمه کردند
نامت هنوز ورد زبان‌هاست
شعر دومی که با اسم «حبیب» در کتاب «سوگند من به نام شماست» وجود دارد را نیز می‌خوانم؛
راهی برای هرگز
جاده نرسیدن
مسیر ناممکن
نیمه شب این سمت و
بعد از ظهر آن سو
کوفه ما و کربلای تو
یکی از ما شهروندان نیمه شب
که مرگ را نمی‌فهمم
برایش دیر بود
صبح زود راه افتاد
و پیش از نماز پسین
در بعد از ظهر تو
ظاهر شد
دوستی قدیمی
که نام سالخوردهاش
همان دوست بود
می‌دانید که دوست ترجمه فارسی کلمه «حبیب» است. انگار که این اسم‌ها بامسما شده‌اند. چنانچه امام حسین(ع) درباره حرّ هم همین را می‌گوید؛ تو آزاده‌ای حر هستی، همانطور که مادرت تو را به این نام نامگذاری کرد.
انتهای پیام مطالب مرتبط
